Komentarz do Rozporządzenia w sprawie opłaty za brak sieci

Projekt Rozporządzenia, w tym czy innym kształcie, w tej chwili nie ma już większego znaczenia dla rynku. Projekt ten był dołączony do projektu zmiany ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji już w 2014 r. Rozporządzenie powinno być wydane w 2015 roku – wtedy miałoby ono ewentualny wpływ na treść podpisywanych umów o zapewnieniu sieci. Wydanie Rozporządzenia wiele miesięcy po tym, jak wszyscy wprowadzający, może z nielicznymi wyjątkami, podpisali już umowy o zapewnieniu sieci, ma tylko i wyłącznie znaczenie dla firm, które nie są świadome obowiązku, jaki na nich spoczywa. Chodzi tu zwłaszcza o firmy sprowadzające pojazdy sporadycznie w ilości kilku, kilkunastu sztuk rocznie. Natomiast podkreślić trzeba, że w świetle nowych przepisów, łączna opłata za brak sieci, w przypadku wprowadzenia jednego pojazdu, wynosi 12.036 zł. Jest to ponad 24 – krotny wzrost opłaty za brak sieci, która przed nowelizacją ustawy wynosiła 500 zł. Ponadto z oceny skutków regulacji, jaka załączona była do projektu Rozporządzenia, wynika, że koszty recyklingu jednego pojazdu wycofanego z eksploatacji wynoszą od 600 do 1500 zł. Tymczasem w umowach z wprowadzającymi można określić warunki finansowania jedynie kosztów zagospodarowania odpadów powstałych w wyniku demontażu pojazdu – tak stanowi art. 11a ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Koszty te są znikome, a przy odpowiedniej technologii demontażu nie ma ich wcale. Mamy więc sytuację, w której prowadzący stację demontażu nie ma zagwarantowanego zwrotu kosztów demontażu pojazdu, które wynoszą od 600 do 1500 zł za jeden wycofany z eksploatacji pojazd. Jeżeli wyliczenia Ministerstwa są prawidłowe to w świetle prawa nie powinna funkcjonować żadna stacja demontażu poza tymi, które podpisały umowę z wprowadzającymi na finansowanie również innych kosztów niż te, o których mowa w art 11a ustawy o recyklingu.